ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಬಲ ಅಸ್ತ್ರವಾಗಿ ಬಳಸಿದ ನಾಯಕರಲ್ಲಿ ಲೋಕಮಾನ್ಯ ಬಾಲ ಗಂಗಾಧರ ತಿಲಕ್ ಅವರು ಪ್ರಮುಖರು. ಜುಲೈ 3, 1897 ರಂದು, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ತಿಲಕ್ ಅವರನ್ನು ತಮ್ಮ 'ಕೇಸರಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಲೇಖನಗಳಿಗಾಗಿ ದೇಶದ್ರೋಹದ ಆರೋಪದ (ಸೆಕ್ಷನ್ 124A) ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿತು. ಈ ಘಟನೆಯು ಭಾರತೀಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತಾವಾದದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮೇಲಿನ ಚರ್ಚೆಗಳ ಮೇಲೆ ದೂರಗಾಮಿ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಬೀರಿತು. ಈ ಬಂಧನಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಾಗಿದ್ದುದು ಪುಣೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದ ಪ್ಲೇಗ್ епидеಮಿಕ್ ಮತ್ತು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ದಮನಕಾರಿ ನೀತಿಗಳು. 1897 ರಲ್ಲಿ ಪುಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ಲೇಗ್ ಹರಡಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಸರ್ಕಾರವು ವಾಲ್ಟರ್ ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ರಾಂಡ್ ಎಂಬ ಅಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಿತು. ರಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಅವರ ಸೈನಿಕರು ಪ್ಲೇಗ್ ನಿಯಂತ್ರಣದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಜನರ ಮನೆಗಳಿಗೆ ನುಗ್ಗಿ, ಆಸ್ತಿಪಾಸ್ತಿಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ, ಮಹಿಳೆಯರೊಂದಿಗೆ ಅನುಚಿತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದು ಜನರಲ್ಲಿ ತೀವ್ರ ಆಕ್ರೋಶವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿತು. ಜೂನ್ 22, 1897 ರಂದು, ಚಾಪೇಕರ್ ಸಹೋದರರು ರಾಂಡ್ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಹಾಯಕ ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಆಯರ್ಸ್ಟ್ ಅವರನ್ನು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದರು.
ಈ ಹತ್ಯೆಯ ನಂತರ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವು ತಿಲಕ್ ಅವರ ಬರಹಗಳೇ ಈ ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡಿದವು ಎಂದು ಆರೋಪಿಸಿತು. ತಿಲಕ್ ಅವರು ತಮ್ಮ 'ಕೇಸರಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ, 'ಶಿವಾಜಿ ಉತ್ಸವ'ದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನೀಡಿದ ಭಾಷಣವನ್ನು ಮತ್ತು 'ಶಿವಾಜಿಯ उद्गार' ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದರು. ಭಗವದ್ಗೀತೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿ, ಯಾವುದೇ ಸ್ವಾರ್ಥವಿಲ್ಲದೆ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ದೋಷ ಅಂಟುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ತಮ್ಮ ಲೇಖನಗಳಲ್ಲಿ ವಾದಿಸಿದ್ದರು. ಬ್ರಿಟಿಷರು ಇದನ್ನು ಹತ್ಯೆಗೆ ನೀಡಿದ ಸಮರ್ಥನೆ ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸಿದರು. ತಿಲಕ್ ಅವರ ವಿಚಾರಣೆಯು ಬಾಂಬೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಮತ್ತು ತೀರ್ಪುಗಾರರ ಸಮಿತಿಯು (jury) ಬಹುತೇಕ ಯುರೋಪಿಯನ್ನರೇ ಆಗಿದ್ದರು. ತಿಲಕ್ ಅವರ ಪರವಾಗಿ ಮಹಮ್ಮದ್ ಅಲಿ ಜಿನ್ನಾ ಅವರು ವಾದ ಮಂಡಿಸಿದ್ದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ತೀರ್ಪುಗಾರರ ಸಮಿತಿಯು ತಿಲಕ್ ಅವರನ್ನು ತಪ್ಪಿತಸ್ಥರೆಂದು ಘೋಷಿಸಿತು ಮತ್ತು ಅವರಿಗೆ 18 ತಿಂಗಳ ಕಠಿಣ ಕಾರಾಗೃಹ ಶಿಕ್ಷೆಯನ್ನು ವಿಧಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ತೀರ್ಪು ದೇಶಾದ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮತ್ತು ಆಕ್ರೋಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. 'ಸ್ವರಾಜ್ಯ ನನ್ನ ಜನ್ಮಸಿದ್ಧ ಹಕ್ಕು, ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನಾನು ಪಡೆದೇ ತೀರುತ್ತೇನೆ' ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ ತಿಲಕ್ ಅವರ ಬಂಧನವು, ಅವರನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕನಾಗಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟದ ಪ್ರಮುಖ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಇದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪತ್ರಿಕಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮೇಲಿನ ಮೊದಲ ಪ್ರಮುಖ ದಾಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು.