1878-07-13: ಬರ್ಲಿನ್ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ: ಬಾಲ್ಕನ್ಸ್ ನಕ್ಷೆಯ ಪುನರ್ರಚನೆ

ಜುಲೈ 13, 1878 ರಂದು, ಯುರೋಪಿನ ಪ್ರಮುಖ ಶಕ್ತಿಗಳು, ಅಂದರೆ ಜರ್ಮನಿ, ಆಸ್ಟ್ರಿಯಾ-ಹಂಗೇರಿ, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಬ್ರಿಟನ್, ಇಟಲಿ, ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ, 'ಬರ್ಲಿನ್ ಒಪ್ಪಂದ'ಕ್ಕೆ (Treaty of Berlin) ಸಹಿ ಹಾಕಿದವು. ಈ ಒಪ್ಪಂದವು, ಜರ್ಮನಿಯ ಚಾನ್ಸೆಲರ್ ಒಟ್ಟೋ ವಾನ್ ಬಿಸ್ಮಾರ್ಕ್ (Otto von Bismarck) ಅವರ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ 'ಬರ್ಲಿನ್ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್' (Congress of Berlin) ನ ಅಂತಿಮ ಕಾಯಿದೆಯಾಗಿತ್ತು. ಈ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶವು, ಬಾಲ್ಕನ್ ಪೆನಿನ್ಸುಲಾದಲ್ಲಿನ (Balkan Peninsula) ರಾಜಕೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಈ ಹಿಂದೆ, ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ನಡುವೆ ನಡೆದ ಯುದ್ಧವನ್ನು (1877-78) ಕೊನೆಗೊಳಿಸಿದ್ದ 'ಸ್ಯಾನ್ ಸ್ಟೆಫಾನೋ ಒಪ್ಪಂದ'ವನ್ನು (Treaty of San Stefano) ಪರಿಷ್ಕರಿಸುವುದಾಗಿತ್ತು. ಸ್ಯಾನ್ ಸ್ಟೆಫಾನೋ ಒಪ್ಪಂದವು, ರಷ್ಯಾದ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರ ಬಲ್ಗೇರಿಯಾವನ್ನು ರಚಿಸಿತ್ತು. ಇದು ಬ್ರಿಟನ್ ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರಿಯಾ-ಹಂಗೇರಿಗೆ, ಬಾಲ್ಕನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾದ ಪ್ರಭಾವವು ಅತಿಯಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಆತಂಕವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿತ್ತು. ಇದು ಇನ್ನೊಂದು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿತ್ತು. ಈ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು, ಬಿಸ್ಮಾರ್ಕ್ ಅವರು 'ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ದಲ್ಲಾಳಿ'ಯಾಗಿ (honest broker) ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಮುಂದಾದರು.

ಬರ್ಲಿನ್ ಒಪ್ಪಂದವು, ಸ್ಯಾನ್ ಸ್ಟೆಫಾನೋ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಿತು. ಇದು ಬೃಹತ್ ಬಲ್ಗೇರಿಯಾವನ್ನು ಮೂರು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿಸಿತು: ಒಂದು ಸಣ್ಣ, ಸ್ವಾಯತ್ತ ಬಲ್ಗೇರಿಯಾ ಸಂಸ್ಥಾನ; ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪೂರ್ವ ರುಮೆಲಿಯಾ ಎಂಬ ಪ್ರಾಂತ್ಯ; ಮತ್ತು ಮೆಸಿಡೋನಿಯಾವನ್ನು ಒಟ್ಟೋಮನ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹಿಂತಿರುಗಿಸಲಾಯಿತು. ಸರ್ಬಿಯಾ, ಮಾಂಟೆನೆಗ್ರೊ ಮತ್ತು ರೊಮೇನಿಯಾಗಳ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಒಪ್ಪಂದವು ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿತು. ಆಸ್ಟ್ರಿಯಾ-ಹಂಗೇರಿಗೆ, ಬೋಸ್ನಿಯಾ ಮತ್ತು ಹರ್ಜೆಗೋವಿನಾವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಆಳಲು ಹಕ್ಕನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಬ್ರಿಟನ್‌ಗೆ ಸೈಪ್ರಸ್ ದ್ವೀಪವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು. ಈ ಒಪ್ಪಂದವು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಯುರೋಪಿನಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರೂ, ಇದು ಬಾಲ್ಕನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿನ ಅನೇಕ ಜನಾಂಗೀಯ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತಾವಾದಿ ಗುಂಪುಗಳ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಭವಿಷ್ಯದ ಸಂಘರ್ಷಗಳಿಗೆ, ಅಂದರೆ ಬಾಲ್ಕನ್ ಯುದ್ಧಗಳು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಮೊದಲ ಮಹಾಯುದ್ಧಕ್ಕೆ, ಬೀಜಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತಿತು ಎಂದು ಅನೇಕ ಇತಿಹಾಸಕಾರರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.