ರಾಮಬಂಟ
ಕಿಟಕಿಯೊಳಗೆ ನಿಂದು ನಕ್ಕು,
ಕರೆಯುತಿಹನು ರಾಮಬಂಟ;
ಮನೆಯೊಳೆಲ್ಲ ಹರಿದು, ಹೊಕ್ಕು
ಹರಿಯುತಿಹನು ರಾಮಬಂಟ
ಜಾಣನವನು; ಬೆಳ್ಳಿಕುಳ್ಳ;
ಬಾಯಲೆರಡೆ ಪುಟ್ಟ ಹಲ್ಲು!
ಚೂರು ಮಾತು; ಮುದ್ದು ಕಳ್ಳ
ಅಲೆಯುತಿಹನು ಇಲ್ಲು, ಅಲ್ಲು!
ನನ್ನ ಕಂಡರವನಿಗಾಸೆ;
ಕೇಕೆ ಹಾಕಿ ನಗುವನವನು;
ನಮ್ಮ ದೊಡ್ಡ ಬೀದಿಯೊಳಗೆ
ರತ್ನದಂಥ ಕಂದನವನು
ಪುಟ್ಟ ಅಂಗಿಯೊಂದು ತೊಟ್ಟು,
ಹಣೆಗೆ ಕಪ್ಪು ಬಟ್ಟನಿಟ್ಟು;
ಹೊಳೆವ ದೊಡ್ಡ ಕಣ್ಣ ಬಿಟ್ಟು,
ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟು,
ಬೀದಿಯೊಳಗೆ ಬೆಳ್ಳಿಕಂದ
ಚಂದ್ರನಂತೆ ಬರುವನು;
'ಮಾವ' ಎಂದು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ
ಬೆರಳ ತೋರಿ ಕರೆವನು
ಓಡಿಬಂದ ಮಗುವನೆತ್ತಿ
'ನನ್ನ ಕಂದ' ಎನುವೆನು;
ತೊಳೆದ ಕಣ್ಗೆ ಮುತ್ತನೊತ್ತಿ
'ಜಾಣ' ಎಂದು ಕರೆವೆನು
ಹಾಲಿನಂತೆ ಅವನ ಮನಸು,
ದುಂಡುಮುತ್ತಿನಂತೆ ನುಡಿ,
ಅವನ ಕೇಕೆ ನನ್ನ ಕನಸು
ದೇವರವನು, ನಾನು ಗುಡಿ
ಎರಡು ಮನೆಗೆ ಅವನು ಕಂದ;
ಸೊಗಸುಗಾರ ಕಣ್ಣಿಗಂದ;
ಅವನು ತುಂಬಿದೊಲುಮೆಯಿಂದ
ನನ್ನ ಬದುಕಿನೆಲ್ಲ ಚಂದ
ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಸೊಡರು
ಮನೆಯ ಬೆಳಕುಮಾಡಿದೆ;
ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಮೊಲ್ಲೆಯರಳು
ಸಖದ ಕಂಪ ಹರಡಿದೆ
ರಾಮಬಂಟ ಬಹಳ ತುಂಟ;
ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಹಾಗೆಯೆ!
ಅವನು ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ನೆಂಟ;
ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ದೇವರೆ!